Epidemiologia zakażeń Clostridioides difficile w opiece długoterminowej, analiza mechanizmów chorobowych i odpowiedzi immunologicznej wraz z charakterystyką szczepów i ich prewalencji z wykorzystaniem molekularnych metod nadzoru epidemiologicznego

Opis projektu:
Zakażenie Clostridioides difficile u osób starszych i pacjentów z zaburzoną mikrobiotą występującą po ekspozycji na antybiotyki należy do ciężkich i potencjalnie zagrażających życiu chorób przewodu pokarmowego. C.diff jest główną przyczyną biegunek poantybiotykowych. Na rozwój zakażenia C.diff (CDI) mają wpływ m.in.: leczenie przeciwdrobnoustrojowe i grupa przyjmowanych leków przeciwdrobnoustrojowych, układ odpornościowy gospodarza oraz mikrobiota gospodarza i związane z nią metabolity. Głównymi mediatorami zapalenia w tym zakażeniu są toksyny bakteryjne; toksyna A (TcdA) i toksyna B (TcdB) oraz binarna toksyna CDT. Toksyny wywołują złożoną kaskadę odpowiedzi ze strony komórek gospodarza, powodując biegunkę, stan zapalny, a czasami również martwicę tkanek. Czynniki odpowiedzialne za ogniska powodowane przez niektórych szczepy C.diff w szpitalach są słabo poznane. Nawracające infekcje są powszechne i mogą być wyniszczające dla organizmu. Rola bezobjawowej kolonizacji C.diff w rozwoju CDI jest kontrowersyjną i szeroko dyskutowaną kwestią. Mechanizmy, które umożliwiają przejście od bezobjawowej kolonizacji C.diff do CDI są ściśle związane z czynnikami zależnymi od odporności gospodarza i charakterystyki tego patogenu. Obecność krążących przeciwciał antytoksynowych jest skorelowana z naturalną ochroną przed ciężkimi lub nawrotowymi przypadkami CDI. Po objawowym zakażeniu u wielu osób powstają przeciwciała przeciwko toksynom, w tym klasy IgA, a odpowiedź ta wydaje się być związana z ochroną przed kolejnymi zakażeniami. Proponowany projekt ma na celu uzyskanie nowych danych do nie w pełni zrozumiałej kwestii epidemiologii CDI w domach opieki długoterminowej, w których obecnych jest wiele dodatkowych czynników ryzyka zakażenia, innych niż te, które występują w szpitalu czy opiece domowej. Czynniki te są związane zarówno z różnicami środowiskowymi związanymi z instytucją, wynikającymi z przedłużonego okresu pobytu, ale także z ograniczoną liczbą personelu i ograniczonymi zasobami, a ponadto z czynnikami związanymi z wiekiem pacjenta, a tym samym mniejszą skutecznością odpowiedzi immunologicznej. Projekt przyczyni się do uzyskania wiedzy w zakresie epidemiologii i biologii C.diff oraz roli odpowiedzi immunologicznej gospodarza determinującej przebieg choroby.

Powrót >