Rola wysiłku fizycznego i osi mięśnie szkieletowe-tkanka tłuszczowa w rozwoju przełyku Barretta i raka gruczołowego przełyku

Opis projektu:
Fizjologiczne zarzucanie treści żołądkowej z żołądka do przełyku występuje u większości osób. Gdy jednak te epizody refluksu występują częściej, prowadzi to rozwoju stanu zapalnego błony śluzowej przełyku i rozwoju choroby refluksowej przełyku (GERD). Długotrwałe narażenie błony śluzowej przełyku na kontakt z zawartością żołądka i utrzymujące się zapalenie przyczynia się do uszkodzenia komórek błony śluzowej, powodując zastąpienie nabłonka płaskonabłonkowego, cylindrycznym nabłonkiem z obecnością komórek kubkowych (metaplazja jelitowa). Takie zmiany nazywane są przełykiem Barretta (BE). Refluks żołądkowo-przełykowy jest ustalonym czynnikiem ryzyka BE. BE reprezentuje początkowy etap w histopatologicznej progresji do gruczolakoraka przełyku (EAC). Częstość występowania GERD, BE i EAC gwałtownie rośnie na świecie w ostatnich latach, a częstość występowania EAC przewyższa częstość występowania raka płaskonabłonkowego przełyku. Zmiany stylu życia, a przede wszystkim nawyki żywieniowe, takie jak dieta bogata w tłuszcz, prowadzące do otyłości, zostały epidemiologicznie powiązane z rozwojem EAC. Otyłość brzuszna związana z tym zwiększonym uwalnianiem prozapalnych adipokin, jest związana z kaskadą GERD-BE-EAC. Wiele badań wykazało korzyści z aktywności fizycznej w wielu chorobach przewlekłych w tym również ze zmniejszonym ryzykiem wystąpienia EAC. Aktywność fizyczna może nie tylko prowadzić do zmniejszenia otyłości brzusznej, ale ą również mieć korzystne działanie, poprzez uwalnianie miokin przeciwzapalnych przeciwdziałających prozapalnym i rakotwórczym. Chociaż badania epidemiologiczne potwierdzają zarówno kluczową rolę otyłości, jak i zwiększone uwalnianie prozapalnych adipokin w patogenezie BE i EAC, a także ochronną rolę aktywności fizycznej, mechanizmy tych procesów nie są znane. Dlatego celem projektu jest zbadanie, czy aktywność fizyczna może działać ochronnie i przeciwdziałać progresji zmian zachodzących w błonie śluzowej przełyku w kierunku BE i EAC. Badania zostaną przeprowadzone in vitro na liniach komórkowych i in vivo w eksperymentalnym modelu zwierzęcym, aby uzyskać lepsze zrozumienie mechanizmów potencjalnie korzystnych efektów ćwiczeń fizycznych.

Powrót >