Analiza czynników tworzenia biofilmu układów zastawkowych u pacjentów pediatrycznych leczonych z powodu wodogłowia

Opis projektu:
Implantacja układów zastawkowych (cerebrospinal fluid shunt; CSF-S) jest standardową procedurą neurochirurgiczną stosowaną w leczeniu wodogłowia u dzieci, która istotnie poprawiła rokowanie chorych z wodogłowiem. Jednocześnie niesie ona ze sobą ryzyko powikłań, najważniejszymi są malfunkcja układu oraz infekcje. Infekcje CSF-S wiążą się z wysoką śmiertelnością, a ze względu na trudności interpretacyjne badań płynu mózgowo-rdzeniowego (cerebrospinal fluid, CSF) oraz jałowe posiewy bakteriologiczne, przysparzają problemów diagnostycznych. Istotnym czynnikiem związanym z infekcjami rozwijającymi się na sztucznych materiałach wszczepianych pacjentom, jest tworzący się na nich biofilm - nie inaczej jest z układami CSF-S. Obecna wiedza na temat biofilmu, powstającego na CSF-S jest ograniczona. Nieliczne badania, oceniały małą grupą pacjentów, testowały strukturę biofilmu CSF-S in vivo, wykorzystując do tego mikroskopię elektronową. Dalsze badania są konieczne do zrozumienia zasad tworzenia biofilmu w specyficznym środowisku jakim jest CSF, różniący się od innych płynów ustrojowych. W obecnym badaniu zaplanowano badanie wszystkich trzech grup czynników wpływających na tworzenie biofilmu na układach zastawkowych: 1) czynniki zależne od bakterii: scharakteryzowanie molekularnego składu macierzy pozakomórkowej biofilmu i dystrybucję tzw. quorum-sensing molecules (QSM) 2) czynniki zależne do gospod charakterystyka biochemiczna i molekularna płynu mózgowo rdzeniowego pacjenta w odniesieniu do składu biofilmu; historia choroby pacjenta 3) czynniki zależne od materiału: określenie właściwości strukturalnych i biofizycznych drenów układów zastawkowych, w szczególności ich powierzchni. Uzyskane dane pozwolą lepiej poznać mechanizmy tworzenia się biofilmu na CSF-S oraz opracować strategie unikania infekcji u pacjentów z wszczepionym układem zastawkowym.

Powrót >