Mechanizmy kardioprotekcyjnego działania tioli stosowanych w leczeniu hipotensyjnym - badania wstępne w modelu in vitro
Instytucja Finansująca: NCN
Oficjalna strona projektu: Link
Okres realizacji: 2024-10-11 – 2025-10-10
Całkowita wartość projektu: 49 995,00 zł
Kwota dla UJ CM: 49 995,00 zł
Konkurs: MINIATURA 8
Kierownik: dr Dominika Szlęzak
E-mail kierownika: dominika.szlezak@uj.edu.pl
Osoba do kontaktu: Izabela Zawadzka
Telefon osoby do kontaktu: 12 433 27 92
E-mail osoby do kontaktu: izabela.zawadzka@uj.edu.pl
Jednostka: Katedra Biochemii Lekarskiej
Telefon do jednostki: 422-74-00
Opis projektu:
Leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACEI) są z powodzeniem stosowane w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych od co najmniej kilkudziesięciu lat. Mimo to, nie wszystkie mechanizmy ich działania zostały w pełni poznane. Szczególnie interesujące wydają się dodatkowe (poza podstawowym efektem hipotensyjnym spowodowanym hamowaniem aktywności enzymu konwertującego angiotensynę), pozytywne skutki stosowania ACEI zawierających grupę sulhydrylową, takich jak kaptopryl czy zofenopryl. Związki te stanowią egzogenne źródło siarki sulfanowej, która może ulegać redukcji do siarkowodoru (H2S). W układzie sercowo-naczyniowym siarkowodór wykazuje istotne działanie kardioprotekcyjne. Celem projektu będzie zbadanie wpływu aktywnego metabolitu wybranego inhibitora konwertazy angiotensyny na produkcję siarkowodoru, aktywność wybranych enzymów biorących udział w metabolizmie H2S oraz status oksydacyjny ludzkich kardiomiocytów. Ponadto zostanie określony wpływ wybranego związku na proliferację i migrację komórek oraz zbadane zostanie jego działanie w warunkach stresu oksydacyjnego. Dane uzyskane w wyniku zaplanowanego działania naukowego pozwolą na poszerzenie wiedzy na temat opisanego problemu badawczego, ale także mogą stanowić istotny wstęp do dalszych badań obejmujących eksperymenty z wykorzystaniem modelu zwierzęcego. Ponadto, spodziewane wyniki mogą dać podstawę do wykonania kolejnych doświadczeń z zastosowaniem innych donorów siarkowodoru, które mogłyby być w dalszej perspektywie wykorzystywane w leczeniu chorób układu krążenia.
Powrót >