Zapalenie i zaburzenia krzepnięcia w tętniakowatej chorobie naczyń wieńcowych

Tętniaki i ektazje naczyń wieńcowych (TEW) to lokalne albo rozległe poszerzenia naczyń wieńcowych przekraczające średnicę sąsiadującego segmentu o co najmniej 50%. TEW stwierdzane są u ≈2-5% pacjentów podczas badania angiografii tętnic wieńcowych. Mogą powodować zarówno przewlekłe niedokrwienie mięśnia sercowego, jak i ostry zespół wieńcowy. Przyległe do TEW zwężenie naczynia występuje w część, lecz nie wszystkich, TEW. Istnieją pośrednie dowody na to, że TEW są związane ze stanem prozakrzepowym. Aktualne badania pokazały, że ryzyko wystąpienia poważnego zdarzenia sercowo naczyniowego wynosi ponad 10% rocznie. Mechanizm predysponujący do tych prozakrzepowych epizodów pozostaje niezbadany. Poziom fibrynogenu, który zwykle jest podwyższony u pacjentów z TEW, to kluczowy czynnik wpływający na właściwości skrzepu. Podwyższone stężenie fibrynogenu prawdopodobnie związane jest z bardziej zbitą i oporną na lizę strukturą zakrzepu. Taki fenotyp skrzepu uważany jest za czynnik ryzyka zakrzepicy. W Projekcie zbadamy czy TEW są związane ze stanem prozakrzepowym poprzez niekorzystną strukturę skrzepu fibrynowego. Krzepnięcie i zapalenie to dwa nierozłącznej procesy. Stres oksydacyjny uważany jest za czynniki promujący oksydację fibrynogeny prowadzącą do modyfikacji jego struktury drugorzędowej, powodując oporność powstałego skrzepu na lizę. W Projekcie zbadamy, czy poziom 8-izoprostanu, markera stresu oksydacyjnego, jest podwyższony u pacjentów z TEW oraz jego wpływ na właściwości skrzepu fibrynowego. Co ciekawe, niektóre badania donoszą, że przewlekłe zapalenie występujące u pacjentów z TEW jest inne, być może cięższe, od tego występującego w miażdżycy tętnic wieńcowych. Niektóre markery zapalenia korelują z rozległością TEW. W projekcie po raz pierwszy zbadany zostanie związek markerów zapalenia z objętością TEW za pomocą nowej i sprawdzonej metody rekonstrukcji 3D.

Powrót >