Ocena hepatoprotekcyjnego działania związku AP39, nowego donora H2S, w modelu autoimmunologicznego zapalenia wątroby u myszy
Instytucja Finansująca: NCN
Oficjalna strona projektu: Link
Okres realizacji: 2020-07-20 – 2025-07-19
Całkowita wartość projektu: 209 760,00 zł
Kwota dla UJ CM: 209 760,00 zł
Konkurs: PRELUDIUM 18
Kierownik: dr Katarzyna Przejczowska-Pomierny
E-mail kierownika: katarzyna.przejczowska@uj.edu.pl
Osoba do kontaktu: Małgorzata Tondryk
Telefon osoby do kontaktu: 12 433 27 92
E-mail osoby do kontaktu: malgorzata.tondryk@uj.edu.pl
Jednostka: Zakład Farmakokinetyki i Farmacji Fizycznej
Telefon do jednostki: 12 620-57-20
Opis projektu:
Autoimmunologiczne zapalenie wątroby (AZW) jest postępującą zapalną chorobą wątroby o nie w pełni poznanej etiologii. Intensywny proces zapalny w obrębie wątroby jest przyczyną postępującego uszkodzenia jej komórek, co w konsekwencji prowadzi do rozwoju niewydolności tego narządu. Obecnie stosowana terapia nie przynosi satysfakcjonujących rezultatów, a nieefektywne leczenie AZW może stać się przyczyną przedwczesnej śmierci. Dlatego niezmiernie ważne jest poszukiwanie nowych strategii terapeutycznych, które poprawią rokowania pacjentów z AZW. W AZH, korzystana wydaje się być terapia nakierowana zarówno na hamowanie procesu zapalnego, jak i chroniąca mitochondria przed uszkodzeniem. W ostatnich latach często podkreślana jest rola siarkowodoru (H2S), endogennego gazotransmitera, w regulacji wielu procesów, w tym: zapalenia oraz funkcji mitochondriów. Wykazano, że zmiany w jego poziomie związane są z wieloma chorobami (w tym wątroby), a regulacja jego stężenia może przynosić terapeutyczny efekt. Celem niniejszego projektu będzie zbadanie czy związek AP39, uwalniający H2S w obrębie mitochondriów, hamuje proces zapalny i chroni mitochondria komórek wątroby przed zniszczeniem, oraz czy zmniejsza uszkodzenie tego narządu w modelu AZW u myszy. Jego działanie zostanie ocenione w dwóch schematach podania: przed wywołaniem zapalenia wątroby oraz w trakcie rozwiniętego zapalenia. Ocena działania AP39 będzie dokonana poprzez porównanie: stopnia nasilenia procesu zapalnego, integralności mitochondriów oraz wielkości uszkodzenia komórek wątroby, pomiędzy grupami zwierząt chorych, poddanych działaniu AP39, a grupą chorych, nie poddaną działaniu tego związku oraz grupą myszy zdrowych. Dodatkowo dokonana będzie analiza farmakokinetyczna, która również pomoże w ocenie skuteczności działania związku. Zaplanowane w niniejszym projekcie eksperymenty pozwolą odpowiedzieć na ważne pytanie, czy AP39, posiada właściwości przeciwzapalne i hamuje uszkodzenie komórek wątroby w modelu AZW u myszy, a w związku z tym czy wykazuje potencjał terapeutyczny w tej chorobie.
Powrót >