Ocena wpływu dysfunkcji mikrokrążenia na zmiany przepływu w miokardium w przebiegu pomostowania aortalno-wieńcowego oraz przepływ w pomoście wieńcowym u pacjentów z cukrzycą

Szacunkowo ilość pacjentów z cukrzycą w Polsce rośnie o 2,5% rocznie, a na podstawie danych Narodowego Funduszu Zdrowia podaje się, liczba chorych na cukrzycę w Polsce przekracza już 3 miliony osób. Cukrzyca zwiększa ryzyko rozwoju choroby wieńcowej, jak również pogarsza rokowanie w przypadku konieczności przeprowadzenia chirurgicznej rewaskularyzacji serca. Ponadto u chorych na cukrzycę częściej obserwuje się że patologia naczyń wieńcowych ma charakter rozsiany i obejmuje małe naczynia. Zjawisko obniżenia przepływu w mikrokrążeniu u pacjentów z cukrzycą zostało dotychczas opisane w kontekście mikronaczyniowego krążenia skóry. W przypadku mikrokrążenia wieńcowego dotychczasowe badania na modelach zwierzęcych pokazały, że już kilkumiesięczna cukrzyca upośledza jego funkcję. Jednak w oparciu o ostatnio opublikowane badanie, w którym autorzy jako pierwsi na świecie ocenili śródoperacyjnie przepływ w mikrokrążeniu wieńcowym bezpośrednio przed i po zamknięciu naczynia wieńcowego, wiadomo, że perfuzja w mikrokrążeniu wieńcowym u pacjentów z wielonaczyniową chorobą wieńcową różni się od dotychczas obserwowanej w badaniach na modelach zwierzęcych. Badanie jako pierwsze na świecie pozwoli na bezpośrednią ocenę wpływu cukrzycy na mikrokrążenie wieńcowe oraz na skorelowanie obserwowanego deficytu perfuzji miokardium w poszczególnych segmentach z rzeczywistym i bezpośrednio zmierzonym przepływem w mikrokrążeniu wieńcowym. Na podstawie dostępnych badań wiadomo, że patologia naczyń wieńcowych u chorych z cukrzycą ma charakter rozsiany a przedoperacyjny pomiar hemoglobiny glikowanej koreluje zarówno z wczesnymi jak i odległymi wynikami leczenia chirurgicznego. Hipoteza badawcza projektu opiera się zatem na założeniu, iż przedoperacyjna nieprawidłowa kontrola glikemii i jej konsekwencje metaboliczne wpływają na upośledzenie mikrokrążenia wieńcowego, co jest przyczyną gorszych wyników chirurgicznej rewaskularyzacji. Spodziewać się zatem można, że w rejonach z upośledzonym mikrokrążeniem, zmniejszony odbioru krwi z wykonanego pomostu powodować będzie szybsze jego zamknięcie z powodu niskiego przepływu w pomoście. Badanie jako pierwsze na świecie pozwoli na analizę tego zjawiska, co w przyszłości może wpłynąć na sposoby leczenia zaawansowanej choroby wieńcowej u pacjentów z cukrzycą.

Powrót >