Modulacja szlaków molekularnych przez farmakologiczny mitochondrialny donor siarkowodoru w procesie gojenia przewlekłych wrzodów błony śluzowej żołądka

Opis projektu:
Choroba wrzodowa żołądka to cykliczne pojawianie się chronicznych ubytków błony śluzowej żołądka, któremu towarzyszy naciek zapalny i martwica. Jest to jedna z najczęstszych dolegliwości przewodu pokarmowego i może dotyczyć nawet 10% osób dorosłych. Produkowany endogennie siarkowodór (H2S) jest niezbędną cząsteczką sygnalizacyjną, zaangażowaną w wiele biologicznych ścieżek regulacyjnych. Dlatego też opracowano nowe proleki uwalniające H2S. Wykazano, że związki te przyspieszają gojenie się wrzodów żołądka. H2S odgrywa również istotną rolę w regulacji energetyki komórkowej poprzez jego działanie na mitochondrium. AP39 jest donorem H2S, który uwalnia tę cząsteczkę bezpośrednio we wspomnianym organellum. Stawiamy hipotezę, że korzystne działanie AP39 może być związane ze zmniejszeniem komórkowego stresu oksydacyjnego zachodzącego w mitochondrium. Celem projektu jest ocena czy H2S uwalniany bezpośrednio do mitochondriów z AP39 przyspiesza gojenie się błony śluzowej żołądka w translacyjnych modelach eksperymentalnych. Modele te odzwierciedlają przebieg kliniczny choroby wrzodowej u ludzi. Ponadto, fibroblasty odgrywają główną rolę w regeneracji tkanek podlegając modulacji pod wpływem m.in. szerokiego spektrum czynników wzrostu (GF). Aktywnemu namnażaniu i syntezie składników macierzy pozakomórkowej towarzyszą również interleukiny, które są związane z procesami zapalnymi. Innowacyjnym aspektem projektu jest zastosowanie nowatorskiego, syntetycznego donora uwalniającego H2S bezpośrednio do energetycznego centrum komórki - mitochondrium. Rola H2S w modulowaniu aktywności tych organelli w przewodzie pokarmowym oraz wpływ AP39 na mechanizm ochrony żołądka i gojenia wrzodów nie został zbadany. Nie wiadomo, czy temu potencjalnemu efektowi gojenia wrzodów może towarzyszyć mitochondrialna, zależna od H2S regulacja żołądkowego przepływu krwi i interakcja z GF oraz szlakami przeciwzapalnymi. Projekt zweryfikuje w sposób kompleksowy mechanizmy molekularne działania AP39 ze szczególnym uwzględnieniem właściwości przeciwzapalnych i antyoksydacyjnych w leczeniu chronicznych wrzodów żołądka. Uzyskane wyniki mogą stanowić punkt wyjścia do dalszych testów aplikacyjnych.

Powrót >