W ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania technologią druku 3D w farmacji oraz inżynierii materiałowej, przede wszystkim ze względu na możliwość wytwarzania struktur o złożonej geometrii, wysokiej powtarzalności oraz personalizacji profilu uwalniania substancji czynnych. Nowym i wciąż słabo poznanym obszarem zastosowań druku 3D jest projektowanie materiałów opatrunkowych w kontekście terapii spersonalizowanej. Zróżnicowanie i złożoność ran są na tyle duże, że opracowanie uniwersalnego materiału opatrunkowego odpowiedniego dla każdego rodzaju rany i każdej fazy jej gojenia wydaje się niemożliwe. W konsekwencji szczególnego znaczenia nabiera opracowywanie coraz bardziej zaawansowanych, wyspecjalizowanych materiałów opatrunkowych dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta. Celem niniejszego projektu jest zaprojektowanie i wytworzenie złożonych membran polimerowych zawierających substancje lecznicze o działaniu przeciwbakteryjnym i/lub przeciwzapalnym, które mogą pełnić funkcję materiałów opatrunkowych. Będą one otrzymywane z użyciem technologii druku 3D. W ramach projektu zostaną określone optymalne parametry druku oraz skład materiału umożliwiające uzyskanie korzystnych właściwości jakościowych, istotnych z punktu widzenia ich zastosowania w zaopatrywaniu ran. Zakres analiz obejmie m.in. obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI), skaningową mikroskopię elektronową (SEM), mikrotomografię komputerową (micro-CT), a także badania właściwości mechanicznych oraz badania uwalniania substancji leczniczych. Uzyskane dane pozwolą określić zależności między składem materiału, parametrami procesu druku 3D a właściwościami optymalizowanymi pod kątem zastosowań w określonych typach ran. Wszystkie wyniki zostaną zgromadzone w usystematyzowanej bazie danych i uzupełnione o symulacje komputerowe. Zakłada się, że integracja szczegółowej charakterystyki opracowanych materiałów realizowana we współpracy obu ośrodków badawczych, umożliwi pogłębienie wiedzy w zakresie projektowania nowatorskich opatrunków metodą druku 3D, zarówno w aspekcie poznawczym, jak i w perspektywie przyszłych zastosowań klinicznych.