Określenie wczesnych biomarkerów i celów molekularnych dla interwencji terapeutycznych w dysfunkcji prawej komory serca

Dysfunkcja prawej komory jest poważnym problemem w niewydolności serca. Zrozumienie przyczyn niewydolności prawej komory jest kluczowe dla opracowania ukierunkowanych terapii mających na celu poprawę wyników leczenia pacjentów. Projekt ma na celu identyfikację nowych molekularnych targetów dysfunkcji prawej komory przy użyciu trzech modeli: 1) natywnych tkanek prawej komory pobranych od 40 pacjentów po przeszczepie serca i z 10 zdrowych serc kontrolnych, 2) hodowli skrawków tkanki prawej komory eksponowanych na czynniki prozapalne, prowłóknieniowe i stres mechaniczny, oraz 3) modelu szczurzym dysfunkcji prawej komory wywołaniem uciskiem tętnicy płucnej. W początkowej fazie projektu użyjemy profilowania rybosomów i zaawansowanej proteomiki do identyfikacji zmienionych szlaków molekularnych w tkance prawej komory. Dla natywnych tkanek prawej komory z przeszczepionych serc, zidentyfikujemy molekularne targety związane z dysfunkcją prawej komory, ciśnieniem w tętnicy płucnej, włóknieniem tkanek, wielkością kardiomiocytów i innymi istotnymi czynnikami. W modelu ex vivo będziemy badać, jak czynniki zapalne, pro-włóknieniowe i stres mechaniczny wpływają na zmiany w tkance prawej komory. Model szczurzy pomoże nam zweryfikować molekularne szlaki wywoływane głównie przez tętnicze nadciśnienie płucne. W ostatnim kroku, chcemy opracować strategie terapeutyczne z użyciem istniejących środków leczniczych, takich jak na przykład inhibitory małocząsteczkowe targetujące nowo odkryte szlaki chorobowe. Będziemy testować te terapie zarówno w modelu ex vivo hodowli skrawków tkanki serca, jak i w modelu in vivo, koncentrując się na ich efekcie kardioprotekcyjnym i potencjalnych skutkach ubocznych.

Powrót >