Trądzik pospolity (łac. acne vulgaris) jest przewlekłą chorobą dermatologiczną mieszków włosowych i jedną z najczęstszych oraz traumatyzujących chorób skóry, zlokalizowaną z reguły w obrębie skóry twarzy (99%). Około 20% chorych wymaga włączenia antybiotykoterapii. W terapii acne vulgaris preparaty lecznicze w postaci maści są stosowane na miejsca eksponowane na światło i niejednokrotnie w połączeniu z preparatami kosmetyczno-korygującymi (podkłady kryjące, pudry, korektory zielone). Kosmetyki te zawierają w swoim składzie filtry fizyczne ZnO i TiO2, chroniące przed szkodliwym działaniem promieniowania UV. Ich działanie opiera się na odbijaniu i rozpraszaniu promieniowania zarówno UVA jak i UVB. Tlenki te są również powszechnie znanymi katalizatorami reakcji chemicznych zachodzących przy udziale światła. W wyniku działania promieniowania UV na nanocząstki TiO2 i ZnO na ich powierzchni powstają reaktywne formy tlenu (m.in. rodniki hydroksylowe, anionorodniki ponadtlenkowe, a także molekuły H2O2), które mogą powodować degradację API. W literaturze opisano leki, które były stabilne na działanie promieniowania UVA w zastosowanych warunkach eksperymentalnych, jednak te same związki w obecności katalizatorów, takich jak ZnO i TiO2 okazywały się być fotolabilne i ulegały procesowi degradacji. Celem projektu jest ocena wpływu ZnO i/lub TiO2 na proces fotodegradacji chemioterapeutyków z grupy fluorochinolonów, stosowanych miejscowo w leczeniu trądziku pospolitego, w postaci stałej – maści. Wybrane do badań filtry fizyczne choć uznawane za bezpieczniejsze w porównaniu z filtrami chemicznymi, przeciwnie mogą działać fotokatalitycznie. Niniejszy projekt jest ukierunkowany na nowe związki, które nie były dotychczas badane oraz ma praktyczne zastosowanie. Przy realizacji tematu w zakresie metodyki badań wykorzystane zostaną techniki chromatograficzne (HPLC) do badania profilu fotoproduktów API po poddaniu jej badaniom stresowym, metody UPLC-ESI-MS/MS do identyfikacji otrzymanych produktów rozkładu oraz programy komputerowe do oceny in sillico działania m.in. cytotoksycznego, mutagennego, kancerogennego produktów fotodegradacji.