Jedną z najskuteczniejszych metod leczenia otyłości i zapobiegania jej powikłaniom jest restrykcja kaloryczna. Odpowiedź na dietę niskokaloryczną charakteryzuje się jednakże dużą zmiennością międzyosobniczą, którą można częściowo wyjaśnić czynnikami epigenetycznymi. Wykazano, że dieta może modulować ekspresję endogennych miRNA, które są małymi (19–25 nukleotydów), niekodującymi, jednoniciowymi cząsteczkami RNA, destabilizującymi docelowe mRNA. Poprzez regulację ekspresji miRNA restrykcja kaloryczna może opóźniać rozwój otyłości i jej powikłań oraz modulować obrót kostny. Tkanka kostna jest bowiem metabolicznie aktywna i przebudowuje się w odpowiedzi na działające bodźce. OsteomiRNA (miRNA regulujące obrót kostny), mogą działać jako stymulatory i represory osteogenezy, a ich ekspresja jest wykrywalna nie tylko w tkance kostnej, ale również we krwi obwodowej, mogą być zatem użytecznymi biomarkerami patologii kości. Przeprowadzone w naszym ośrodku badania pokazują, że restrykcja kaloryczna i spadek masy ciała u części otyłych osób prowadzi do wzrostu stężenia markera resorpcji kostnej (C-końcowego usieciowanego telopeptydu łańcucha alfa kolagenu typu I, CTX-I), podczas gdy u pewnej grupy osób nie obserwuje się istotnych zmian w poziomie CTX-I po 4 miesiącach stosowania zrównoważonej diety hipokalorycznej (ogólne zalecenia diety śródziemnomorskiej) z deficytem kalorycznym 500 kcal zgodnie z Europejskimi wytycznymi dotyczącymi leczenia otyłości u osób dorosłych. Mechanizm zmian poziomu CTX-I we krwi osób otyłych po interwencji dietetycznej nie jest poznany. Stąd pilotażowe zadanie badawcze ma na celu wykrycie zmian ekspresji miRNA we krwi osób otyłych (przy użyciu płytek TLDA techniką Real time PCR), u których obserwowano około 10% spadek masy ciała po interwencji dietetycznej, przy czym analizowane będą próbki osób, u których występował wzrost stężenia CTX-I oraz brak zmian poziomu CTX-I we krwi, po stosowaniu diety restrykcyjnej. Przeprowadzone badanie pilotażowe poprzez porównanie zmian ekspresji miRNA (u osób ze zwiększonym stężeniem markera CTX-I do osób, u których nie obserwuje się niekorzystnych zmian w obrocie kostnym po diecie restrykcyjnej) może przybliżyć mechanizm różnej odpowiedzi osób otyłych na restrykcję kaloryczną w aspekcie markerów obrotu kostnego.