Zakażenia układu moczowego stanowią ok 40% wszystkich przypadków zakażeń szpitalnych oraz do 20% pozaszpitalnych. Główną etiologię ZUM stanowią pałeczki Enterobacteriaceae, a wśród nich Escherichia coli odpowiadająca za 75% w zakażeniach niepowikłanych i do 40% w powikłanych. Jednym z najważniejszych mechanizmów oporności jest zdolność do wytwarzania beta-laktamaz o rozszerzonym spektrum substratowym, warunkującym oporność na penicyliny i cefalosporyny, przy zachowanej wrażliwości na karbapenemy i inne beta-laktamy z inhibitorami beta-laktamaz. Obecne zalecenia empirycznej antybiotykoterapii ambulatoryjnej w Polsce sugerują stosowanie niedostępnej na rynku nitrofurantoiny, dostępnej fosfomycyny czy cefadroksylu w formie doustnej. Poziom oporności czy dostępność leków ogranicza możliwości terapeutyczne Polskich pacjentów do dwóch zalecanych przez European Association of Urology antybiotyków. W związku z tym obiecującą nową na polskim rynku alternatywę leczenia stanowi rekomendowany od 2024 roku przez Polskie Towarzystwo Urologiczne piwmecyllinam. Z tego powodu planowanym celem niniejszego badania jest określenie aktywności piwmecyllinamu wobec szczepów producentów różnych beta-laktamaz, zarówno z grupy ESBL, jak i innych. W badaniu zaplanowano analizę 500 szczepów izolowanych z zakażeń dolnych dróg moczowych pochodzących z 5 województw. W trakcie badania wykonane zostaną antybiogramy uwzględniające lekowrażliwość na piwmecylinam oraz inne antybiotyki zgodnie z aktualnymi wytycznymi The European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing. Metodą PCR zostanie przeprowadzona ocena najczęściej występujących beta-laktamaz co pozwoli na identyfikację unikalnych genów oraz zapewnienie różnorodnej grupy reprezentatywnej. W kolejnym etapie z wykorzystaniem metody WGS, pula 60 szczepów zostanie poddane całościowej ocenie genomowej celem identyfikacji wszystkich beta-laktamaz. Szczegółowa analiza uwzględniać będzie ocenę wrażliwości na poszczególne antybiotyki zalecane przez EAU w leczeniu, a szczególnie aktywność piwmecyllinamu wobec szczepów produkujących konkretne beta-laktamazy oraz możliwość stosowania leku w różnych grupach pacjentów - w tym w zakażeniach szpitalnych.