Alfa-mannozydazy szlaku N-glikozylacji białek w komórkach nabłonkowych przewodu pokarmowego. Badania nad ich rolą w modulowaniu glikomu oraz przepuszczalności bariery jelitowej w warunkach fizjologicznych i pod presją stanu zapalnego

Opis projektu:
Głównym celem projektu jest poznanie roli alfa-mannozydaz klasy I szlaku N-glikozylacji w modulacji glikomu podczas różnicowania enterocytów oraz roli tych enzymów w biologii i patologii bariery nabłonkowej jelit. Najnowsze wyniki badań wskazują, że glikozylacja jest swego rodzaju elementem wspólnym, a jednocześnie potencjalnym łącznikiem między wierzchołkową powierzchnią nabłonka, jego integralnością i przepuszczalnością realizowaną przez białka adhezyjne. Wreszcie ujawnia jego znaczenie w roli układu odpornościowego w utrzymaniu homeostazy bariery nabłonkowej. Jednak rola N-glikanów, a zwłaszcza ich konkretnych typów w tym zjawisku nie została szeroko zbadana. Alfa-mannozydazy klasy I są kluczowymi enzymami, które działają na samym początku szlaku N-glikozylacji. Ich aktywność jest niezbędna do przycinania oligomannozowych N-glikanów w celu utworzenia struktury MAN5, która może być dalej przebudowywana przez glikozylotransferazy aparatu Golgiego, tworząc hybrydowe i złożone N-glikany. Nadal nie do końca wiadomo, dlaczego aż 4 enzymy o podobnej specyficzności substratowej funkcjonują w szlaku wydzielniczym ssaków? Co więcej, nadal tak naprawdę nie wiemy, jaka jest dokładnie rola każdego z nich w funkcjonowaniu szlaku glikozylacji, a tym samym w jaki sposób ich aktywność wpływa na ostateczny profil glikozylacji białek komórkowych. Projekt łączy wiedzę z zakresu biologii komórki, glikobiologii, fizjologii przewodu pokarmowego i immunologii, aby uzyskać pełniejszy obraz funkcjonowania bariery jelitowej w zdrowiu i chorobie.

Powrót >