Wpływ doustnych antykoagulantów: rivaroxabanu i dabigatranu, na rozwój i przebieg ostrego zapalenia trzustki wywołanego niedokrwieniem z następową reperfuzją

Opis projektu:
Pomiędzy aktywacją układu krzepnięcia i rozwojem zapalenia istnieje ścisła współzależność oparta na sprzężeniach zwrotnych dodatnich. Pobudzenie układu krzepnięcia aktywuje rozwój zapalenia, jak też czynniki i mechanizmy zapalne pobudzają wykrzepianie wewnątrznaczyniowe. Wcześniejsze badania wykazały, że również w przypadku ostrego zapalenia trzustki dochodzi do zaburzeń lokalnego przepływu krwi przez mikrokrążenie trzustki i aktywacji układu krzepnięcia. Aktywacja krzepnięcia w ostrym zapaleniu trzustki może być ograniczona do wykrzepiania w obrębie naczyń trzustki, ale w ciężkich stanach może również dojść do rozwoju rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC). Wcześniejsze badania wykazały też, że podawanie heparyny działa przeciwzapalnie i przeciwzakrzepowo w ostrym zapaleniu trzustki, co hamuje rozwój tego zapalenia i przyspiesza jego leczenie. Podobnie korzystne działanie w ostrym zapaleniu trzustki zostało wykazane przypadku zastosowania acenokumarolu, antywitaminy K. Z tego względu celem proponowanych badań jest określenie wpływu modyfikacji układu krzepnięcia poprzez podawanie leków hamujących kaskadę krzepnięcia na rozwój i przebieg eksperymentalnego zapalenia trzustki wywołanego narządową ischemią z reperfuzją. Modyfikacja układu krzepnięcia będzie osiągana za pomocą podawania dabigatranu (inhibitora trombiny) oraz rywaroksabanu (inhibitora aktywnego czynnika X). Dabigatran i rywaroksaban są m.in. stosowane w profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, zatorowości płucnej oraz migotaniu przedsionków. Badania zostaną przeprowadzone na szczurach wędrownych Wistar. Zostanie użyty model ostrego zapalenia trzustki (OZT) wywoływanego niedotlenieniem trzustki z jej następową reperfuzją. Proponowane badania pozwolą na określenie wpływu badanych środków na aktywność pro- i przeciwzapalnych czynników w warunkach podstawowych i w OZT. Zostanie też oceniona aktywność układu krzepnięcia, rozwój stresu oksydacyjnego i aktywność mechanizmów antyoksydacyjnych oraz żywotność komórek trzustki. Wykonanie planowanych badań dostarczy nowych informacji na temat zależności pomiędzy aktywnością układu krzepnięcia a zapaleniem i pozwoli na lepsze zrozumienie patofizjologii procesów zapalnych.

Powrót >